Πολυθεματική Έκθεση Τέχνης : «Η ΣΟΦΗ ΕΛΙΑ»

•October 18, 2022 • Leave a Comment

«Συμμετοχική έρευνα δράσης μέσω της Τέχνης»

Πολυθεματική Έκθεση Τέχνης : «Η ΣΟΦΗ ΕΛΙΑ»

Στην ερευνητική έκθεση δράσης μέσω της τέχνης συμμετέχουν:

Εύα Αθανασιάδου

Κωνσταντίνος Μανιατόπουλος

Φοίβος Σοφικίτης

Γιάννης Ζιώγας

Δημήτρης Καραπιπέρης

Κώστας Παγωμένος

Αγγελική Πολυτάκη

Στέλλα Κουκουλάκη

Γεωργία (Γιούλη) Παπαδημητρίου

Ευαγγελία (Βίλλυ) Γούσιου

Στεφανία Βελδεμίρη

Άννα Μιχέλη

Χρύσα Σκορδάκη

Βασιλική Μυλωνά

Αντιγόνη Αλεξίου

Σωτήρης Χτούρης

Μαρία Παπαδοπούλου

Νίκος Ανυφαντής

Nίκος Κολούτζιος

Αντώνης Βάλεσης

Μιλτιάδης Χτούρης

Μανώλης Καραμανώλης

Χαράλαμπος Μπαλτάς

Τη δράση πλαισιώνουν με έργα μαθητές δημοτικών σχολείων (από την Λουτρόπολη Θερμής, το Λύκειο Παμφίλων – Μυτιλήνης, την Αθήνα, και τα Χανιά).

Στο Μουσείο-Βιβλιοθήκη, Στρατή Ελευθεριάδη Τεριάντ, από το Σάββατο, 22 Οκτωβρίου 2022, έως και την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί η Πολυθεματική Έκθεση Τέχνης, «Η Σοφή Ελιά» με την συμμετοχή της Δράσης 1.8 [e- Aegean CulTour -Art & Action Network]: «Δίκτυο Τέχνης και συμμετοχικής δράσης για την ανάπτυξη του τουρισμού και του πολιτισμού». Πιο συγκεκριμένα, η παρουσίαση του περιεχομένου της Δράσης 1.8, θα υλοποιηθεί σε δύο διαφορετικές συναντήσεις:

Το Σάββατο, 22 Οκτωβρίου 2022, ο Καθ. Χτούρης Σωτήρης θα παρουσιάσει στο κοινό την θεματική:

«Η περιπατητική Εν-Εικόνιση στον Ελαιώνα ως θεωρία και τεχνική»

Την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2022, η Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια του τμήματος Κοινωνιολογίας, Μιχέλη Άννα, θα παρουσιάσει το θέμα:

«Τα μνημεία, ως ζωντανό βίωμα των επισκεπτών».

Ειδικότερα, η έκθεση υλοποιείται ως μία πειραματική, συμμετοχική δράση τέχνης, που δημιουργεί διαφορετικές αναπαραστάσεις σχετικά με την ιδέα της βίωσης του πολιτισμού της ελιάς. Τα έθιμα των τοπικών κοινοτήτων και οι πρακτικές του οικογενειακού θεσμού, αποτελούν, μεταξύ άλλων, τη βάση ιστορικών αφηγήσεων και προτείνονται ως πολιτιστικό-κοινωνικό υπόβαθρο της διαλεκτικής συσχέτισης των σύγχρονων εικαστικών μορφών με εκφορές του θεωρητικού λόγου. Η μεθοδολογική προσέγγιση των έργων αφορά τον μετασχηματισμό της αισθητικής και των θεωρητικών εννοιών.

Η πρακτική αυτή: «Εν-εικόνιση» μέσω της Τέχνης (Χτούρης, 2020), θέτει ως στόχο τη μεταφορά της τέχνης στην περιοχή αναφοράς της ελιάς, και τη παρουσίαση των νοημάτων που προκύπτουν, από τη διάδραση με τον τόπο, μέσω της τέχνης, εξασφαλίζοντας νέες ιδέες και μία προοπτική κοινωνικού-πολιτιστικού κεφαλαίου στις κοινότητες μέσα και γύρω από τους ελαιώνες.

Τα καλλιτεχνικά εκθέματα θα πλαισιωθούν, με έργα που έχουν δημιουργήσει μαθητές/τριες δημοτικών σχολείων από την Λουτρόπολη Θερμής, το Λύκειο Παμφίλων – Μυτιλήνης, την Αθήνα, και τα Χανιά.

Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Σάββατο από 10.00π.μ.- 13.00μ.μ.

Χώρος: Μουσείο-Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη Τεριάντ (Βαριά Μυτιλήνης-Λέσβου)

Είσοδος: Ελεύθερη

Προωθητικό Υλικό της Έκθεσης:

ψηφιακoς  δημόσιος χώρος – Digital public space

•July 2, 2021 • Leave a Comment

Θέμα: Ενα δημοσίευμα για   τον ψηφιακό  δημόσιο χώρο
 Ενδιαφέρον για τα Κοινωνικά Δίκτυα, την  Κλινική Κοινωνιολογία και την Τέχνη.
Εδώ το λίνκ αλλά θα το δειτε και στη σελίδα  ” απόψεις”

https://www.huffingtonpost.gr/entry/o-psefiakos-demosios-choros-kai-e-aetomatopoiemene-allotriomene-demosia-epikoinonia_gr_60d1dcc2e4b01da305b6d7a2

Σωτήρης Χτουρ

Εννοιολογικός και αισθητικός διάλογος με το έργο τέχνης

•February 3, 2021 • Leave a Comment

H μέθοδος της διαλεκτικής Εν-Εικόνισης

Σωτήρης Χτούρης.

2020 εκδόσεις ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ , www@demouergia.com., email: info@demouergia.com

A conceptual and aesthetic dialogue in a work of art. The method of dialectical En-vision Sotiris Chtouris. 2020 http://www.demouergia.com, email: info@demouergia.com

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. 10

1. Η έννοια και η μέθοδος της διαλογικής Εν-εικόνισης 10

2.Το συνειρμικό αφήγημα ως Εν-εικόνιση. 15

3. Από το βίωμα στην αλήθεια του έργου τέχνης 17

4. Ο διάλογος με το έργο τέχνη: παράδοση και εν-εικονιστική προοπτική. 22

5. Πρόσθετα ερωτήματα για τη μεθοδολογία και τις εφαρμογές της Εν-Εικόνισης 37

Α’ ΜΕΡΟΣ. 44

1. Το κοινωνικό τραύμα ως το εναρκτήριο και βασικό στοιχείο μιας κοινότητας. 45

Η Δυσπιστία του Αγ. Θωμά – Caravaggio. 45

2. Μητέρα και παιδί, ενας ψυχολογικός, φυσικός και αισθητικός σωματικός δεσμός. Με αναφορά σε δυο εικαστικά έργα του Egon Schiele. 58

3. Ενσώματη διαλεκτική μετά – μνήμη στην πόλη μέσα απο την ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη και έναν πίνακα της Frida Kahlo  68

Το συναίσθημα και η σχέση. 78

Ο Καβάφης ως κοινωνική-πολιτισμική υπόσταση. 79

Η τελευταία περίοδος της ζωή του ποιητή, ένα σκηνοθετημένο σώμα στην ποίηση. 82

4. Απο τον τόπο του μαρτυρίου στον τόπο της σωτηρίας. Εικαστικές αναπαραστάσεις που μας οδηγούν στην υπόθεση εργασίας για την σχάση του τόπου και του σώματος.Με αναφορά σε εικαστικά έργα του Caravaggio  85

Καθημερινά βιώματα και κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες η έννοια είναι δυνατό να έχει μια αναλυτική και θεραπευτική χρήση  88

Η Σχάση του Τόπου ή η Σχιζο-τοπία, ως το μαρτύριο στη διανθρώπινη σχέση. 89

5. “Ν-O-MAD ΙC”. 93

Η νέο-αρχαιολογία των ειδωλίων – νομάδων απο μαστίχα. 93

Η συνολική παράσταση. 103

Συνεργατικά & διαλογικά σχόλια. 110

6. Ο Samuel Beckett κοιτάζει τον πίνακα του C.D. Friedrich. 119

7. Η περιπατητική Εν-εικόνιση ως δημιουργική αλληλεγγύη σε ευάλωτους χώρους. 127

Ο περιπατητικός χώρος, ως έργο τέχνης και η απάλυνση του τραύματος 138

8. Μορφές της φύσης στον άνθρωπο και βιώματα του στη φύση. 141

Φανερωμένη ή το βάρος της ανύψωσης. 141

Αναφορά στο έργο του Dali 143

9. Η Φούγκα του τέλους και η ωδή της ζωής την εβδομάδα των παθών. 146

    Το νόημα μιας ποιητικής Εν-εικόνισης του εαυτού στην δυαδική σχέση. 152

10. Η συμβολική σκέψη vs στην ορθολογικά καθοδηγούμενη σκέψη. 155

ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ. 162

Σύνοψη της μεθόδου της Εν-Εικόνισης 163

Synopsis on the En-Vision method. 167

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ. 171

Εργαστήριο Κοινωνικής – Πολιτισμικής Ψηφιακής Τεκμηρίωσης

•October 5, 2008 • Comments Off on Εργαστήριο Κοινωνικής – Πολιτισμικής Ψηφιακής Τεκμηρίωσης

 

Social and Cultural Digital Documantation Lab

Aegean Music Archives   www.aegean.gr/culturelab/Ark_gr.htm

http://soc-arksrv3.aegean.gr/music/index.php

                                         Citation Rules with Examples->

Πανεπιστήμιο Αιγαίου    University of the Aegean

ΤΜΗΜΑ: Department

 Κοινωνιολογία         Sociology

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Director

   Χτούρης Σωτήρης    

                            Sotirios CHTOURIS                              

Καθηγητής τμήματος Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:

Σαρανταπόρου 2- 81100

2 Sarantaporou -81100

ΠΟΛΗ –  city

   Μυτιλήνη – Mytilene

Email

AEGEAN ARK

www.aegean.gr/culturelab

htouris@aegean.gr

 

Διαδίκτυο

s.chtouris@gmail.com 

chtouris.wordpress.com

 

ΤΗΛΕΦΩΝΟ:

 

 

0030 22510 36526

0030 22510 36531

FAX:

 

0030 22510 36524

 

 

Revive the stones/ Η αναβίωση των λίθων

•May 31, 2022 • Leave a Comment

Καρδαμύλη, 28 Αυγούστου 2022.

Revive the stones/ Η αναβίωση των λίθων

Καρδαμύλη, 28 Αυγούστου 2022. [Αν σας φέρει ο δρόμος σας]

Επιμέλεια έκθεσης: Στέλλα Χριστoφή

Συντονισμός θεωρητικής ερευνητικής πλαισίωσης: Σωτήρης Χτούρης

Πρόκειται για ένα συλλογικό πειραματικό πρότζεκτ σύγχρονης τέχνης, όπου συμμετέχουν Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, επιστήμονες και θεωρητικοί (κοινωνιολόγοι, ιστορικοί και θεωρητικοί τέχνης, λογοτέχνες) δημιουργώντας διαφορετικές ιστορίες, αναπαραστάσεις και δρώμενα γύρω από την ιδέα της αναβίωσης του πολιτισμού της Μάνης. Η πέτρα αποτελεί ένα κυρίαρχο στοιχείο και σύμβολο που μας καθοδηγεί να γνωρίσουμε τον τόπο, το τοπίο και τους ανθρώπους της Μάνης και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε μια νέα σχέση μαζί τους καθώς και ένα διάλογο ανάμεσα στους καλλιτέχνες και θεωρητικούς που θα συμμετέχουν.

Πρόκειται για ένα συλλογικό πειραματικό πρότζεκτ σύγχρονης τέχνης, όπου συμμετέχουν Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, επιστήμονες και θεωρητικοί (κοινωνιολόγοι, ιστορικοί και θεωρητικοί τέχνης, λογοτέχνες) δημιουργώντας διαφορετικές ιστορίες, αναπαραστάσεις και δρώμενα γύρω από την ιδέα της αναβίωσης του πολιτισμού της Μάνης. Η πέτρα αποτελεί ένα κυρίαρχο στοιχείο και σύμβολο που μας καθοδηγεί να γνωρίσουμε τον τόπο, το τοπίο και τους ανθρώπους της Μάνης και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε μια νέα σχέση μαζί τους καθώς και ένα διάλογο ανάμεσα στους καλλιτέχνες και θεωρητικούς που θα συμμετέχουν.

Το πρότζεκτ που προτείνεται είναι παράλληλα μια έρευνα γύρω από τη διαχρονία της περιοχής και τα καθοριστικά της ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα. Αυτό είναι δυνατό να συμβαίνει μέσω της αισθητικής προσέγγισης της τέχνης και τις έννοιες που μας βοηθάει να προσλάβουμε και να μετασχηματιστούν στα έργα. Η πρακτική αυτή που την ονομάζουμε εν-εικόνιση και διαλεκτική μέσω της τέχνης αποτελεί ένα κρίσιμο στοιχείο για τη ζωντάνια και το δημιουργικό χαρακτήρα των έργων τέχνης και των θεωρητικών και λογοτεχνικών συμβολών των συμμετεχόντων που θα φιλοξενήσει το «Οχυρό Τρουπάκηδων». Σε αυτή την περίπτωση δεν θέλουμε απλά ‘να μεταφέρουμε τέχνη στη Μάνη’, αλλά να παρουσιάσουμε τα νοήματα που είναι δυνατό να κερδίσουμε όλοι από τη διάδραση με τον τόπο μέσω της τέχνης.

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί σε διοργάνωση από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας στο «Οχυρό συγκρότημα Τρουπάκηδων» στην Καρδαμύλη, κτίσμα του 17ου αιώνα με πολλές ανακατασκευές και προσθήκες μέχρι σήμερα. Στον χώρο υπάρχει αρχειακό υλικό αλληλένδετο με τα ιδιαίτερα ανθρωπολογικά, πολιτισμικά, ιστορικά, γεωπολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιοχής. Οι υλικότητες του γεωγραφικού τοπίου, οι πύργοι που λειτούργησαν ως καταφύγια ηρωικών προσώπων και των οικογενειών, οι ιδιαίτερες παραδοσιακές συνήθειες και έθιμα της τοπικής κοινότητας, ο θεσμός της πατριαρχικής οικογένειας, οι τοπικοί μύθοι που αποτελούν μεταξύ άλλων και βάση των αφηγήσεων, προτείνουμε να δια πλεχθούν διαλεκτικά με τις σύγχρονες εικαστικές μορφές και τις εκφορές του θεωρητικού λόγου.

Μέσω μιας διαδικασίας ενοποίησης υποκειμένου, αφηγητή, ερευνητή και καλλιτέχνη με πρωτογενές υλικό τα κεντρικά χαρακτηριστικά του τόπου, τείνει να φωτίσει γεγονότα και διαστάσεις που έχουν παραγκωνιστεί ή ακόμα έχουν περάσει στην ιστορική και κοινωνική λήθη. Σε αυτή την προσπάθεια είναι ιδιαίτερα σημαντικά τα νέα εργαλεία και μέθοδοι οργάνωσης καλλιτεχνικών πρακτικών, αλλά και η δημιουργία παρεμβάσεων και εμπλοκής τους στην τοπική κοινότητα αναδεικνύοντας έτσι την κοινωνική διάσταση της τέχνης.

Τα έργα ως ρωγμές στον χωροχρόνο εδραιώνονται στον χώρο καλώντας τον θεατή και τις επερχόμενες κοινότητες να αναστοχαστούν μέσα σε μια νέα συνθήκη προσωπικής και συλλογικής εμπειρίας κι αναζήτησης σε μια κινητική ματιά στο παρελθόν-παρόν και μέλλον.

Δράση-διαλέξεις

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης πρόκειται να διενεργηθούν διαλέξεις και κοινοτικά workshops από τους καλλιτέχνες και επιστήμονες.

Οι συμμετέχοντες προτείνουμε να αναπτύξουν παράλληλα επί τόπου ερευνητικές πρακτικές στο τοπίο και τις κοινότητες της Μάνης μέσα από ζωντανές δράσεις, όπως η περιπατητική εν-εικόνιση που αποτελεί ένα τρόπο συλλογής εμπειριών και ως ένα πεδίο ζωντανής διάδρασης που συμβάλλει στο συναισθητικό φαινόμενο. Εδώ είναι δυνατό να συνομιλούν οι εικόνες και οι προσωπικές εμπειρίες. Με εργαλείο το περπάτημα και τη σωματική-αισθητηριακή συνδιαλλαγή με το περιβάλλον, τη φαινομενολογική εμπειρία του τοπίου, την άμεση συζήτηση έχουμε τη δυνατότητα να διερευνήσουμε βαθύτερα το πεδίο αναφοράς των έργων μας.

Η δημιουργία μιας νέας εν-εικόνισης μέσα από μια διαδικασία σωματικής περιπλάνησης, αποκάλυψης και ανασύνθεσης των βιωμάτων υπό τον μετασχηματισμό μιας οπτικής παράστασης παράγει ένα νέο έργο-αφήγημα που απευθύνεται μυστηριωδώς στον λαό που συνεχίζει να υπάρχει.

Επιμέλεια έκθεσης: Στέλλα Χριστoφή

Συντονισμός θεωρητικής ερευνητικής πλαισίωσης: Σωτήρης Χτούρης

Η “απόλυτη-γυμνή εξουσία” ως απειλή μιας ολικής καταστροφής Το μάθημα της Ουκρανίας.

•March 30, 2022 • Leave a Comment

Η “απόλυτη-γυμνή εξουσία” ως απειλή μιας ολικής καταστροφής. Το μάθημα της Ουκρανίας.

https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-yemne-psechre-exoesia-kai-e-apeile-tes-olikes-katastrofes_gr_6239f17de4b046c938e15779

Η “απόλυτη-γυμνή εξουσία” ως απειλή μιας ολικής καταστροφής
Το μάθημα της Ουκρανίας.
Σωτήρης Χτούρης

New Book Soti Chtouris : Applied social clinical research,

•March 25, 2022 • Leave a Comment

Applied social clinical research

The research method of dialectical empirical realism I Volume

Sotiris Chtouris

Εικόνα που περιέχει κείμενο

Περιγραφή που δημιουργήθηκε αυτόματα

Sotiris Chtouris[1]

ISBN

© “Demou Ergia KoinSep” Publications, 2022

Thermi Towers, Mytilini-Lesvos, 81100, Greece

Tel: 690 7920353

E-mail: info@demouergia. com and order@demouergia. com

Site: www. demouergia. com

Table of contents

. 1

Applied social clinical research, 1

The research method of dialectical empirical realism I. 1

Introductory ethical and epistemological remarks. 5

bibliography. 14

CHAPTER ONE. 15

The Dynamic two-way relationship between Empirical Data and Theoretical Concepts. A Framework for Recording and Understanding Social Phenomena. 15

CHAPTER 2 . 50

A proposal for dialectical empirical research methodology: The example of the Focused. 50

CHAPTER 3. 88

A dialectical thematic approach and its practical application. 88

Central codes, Binding code fields , conceptual fields & concept networks in qualitative methods. 88

CHAPTER 4. 104

The method of interactive En-imaging. 104

CHAPTER 5. 131

Examples of the application of the Dialectical Empirical Realism Method. A Brief Introduction to Volume II 131

The Dialectical Empirical Realism (DER) research method in clinical sociology. 139


[1] Sotiris Chouris. Professor of Sociology. DemuErgia. Ecological Research Organization.

*Sotiris Chtouris, Professor of Sociology, DemouErgia Organization for Research and Ecology, Email: info@demouergia. com

so let the time come

•February 7, 2021 • Leave a Comment

we will have rain
and after the summer will rinse
the time that has passed
our little god of the sea
will give us joy again
who knows why
and what we know what helped
The nature of our world
is not painted in a landscape
So let the time come

Soti 7/2/21

Pure Life Lili

•June 24, 2020 • Leave a Comment

IMG-Lili

Οι έρευνες μας  έρευνες στη Επιθεώρηση Κοινωνικών ερευνων

•June 24, 2020 • Leave a Comment

Οι έρευνες μας  έρευνες στη Επιθεώρηση Κοινωνικών ερευνων
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/ekke

2020: 154: Ειδική έκδοση για την πανδημία του Covid-19

Πίνακας Περιεχομένων

Άρθρα

Alex Afouxenidis, Sotiris Chtouris
Lila Leontidou
Akis Kanelleas, Dimitris Psarologos, Dimitrios Voulgaris, Kostas Gourzis, Stelios Gialis
Sotiris Chtouris, Anastasia Zissi
Anastasia Zissi, Sotiris Chtouris
Anna Micheli
Alex Afouxenidis

 

είναι ο ελληνικός παραδιασκός πολιτισμός θεόκτιστος για να τον σεβαστούμε καλύτερα οι νέοι Ελληνες; Is our traditional culture God-made so that we modern Greeks can respect it better?

•April 19, 2020 • Leave a Comment

 

Is our  traditional culture God-made so that we modern Greeks can respect it better

Ikaria’s Theoktista (built by God) houses are arguably the most impressive, not so much in terms of building technique, but as for their harmonious blending with the landscape and natural features. Built below huge rocks, and often carved out of the rock itself, the houses demonstrate the economy of strength and resources the residents were forced to practice. It is possible that it was goatherds, seeking shelter for their animals that first conceived of these natural, God-sent structures as potential homes. Another explanation is that Ikaria’s defence/protection, throughout its history, was based on camouflage and concealment (rather than gathering together. Which is why Ikaria’s settlements were scattered and sparsely populated), while the houses themselves (“spitokathismata” – house seats) were within each household’s cultivated land. The raw materials used by the locals to build their homes and other buildings were slate and granite, which are abundant on the island. Nowadays, farmers use those spots to house their animals. Striking forms, rising up on the side of the road, like signs that could just as well be part of the landscape as of the settlement. An in-between, fluid condition that makes you think, almost spontaneously, of the visual violence modern residences inflict upon the landscape, standing out, as they do, multi-storey blocks in white and other bright colours. This is the engineer demonstrating the arbitrary triumph of their construction on the top of the hill. This visual violence becomes more pronounced in Ikaria, as all kinds of constructions succeed one another in the landscape, and your impressions may shift from one condition to the other in the course of a single journey. The theoktista houses are perhaps closer than any other house to the original sense of habitation, to the creation of a natural hearth for your physical protection and the gathering of the people you want close. A space ready-made by nature, to which you add a few materials, or even carve out of the rock, aided by your tools.
The little construction work that goes into these structures is further limited by the margins imposed by the God-sent rock and the terrain relief ; it is within those margins that the occupants attempts to fit and accommodate their needs, without exceeding the site’s natural capacity. Just by entering the hollow created by the rock in Theoktista houses, grips you with feelings of euphoria and awe, both at the same time. It’s hard to tell whether it is awe caused by the structure’s name, Theoktista, or it is a sense of intimacy and proximity to the rock material. The ground, as well as the stone’s weight you feel crushing on you from above, invites you to an inner silence: there is nothing to say, and nothing you expect to hear. Even the animals inside the structures often fall silent. As they look at you, you cannot tell who the natural owner of the place is, or even if such a home ought to have an owner at all. So, since the Theoktista appeared as a natural extension of the landscape, you never feel like a stranger or an intruder while you’re there. Home ownership, a “sacred” concept in Modern Greece, comes under question for a moment. The theoktisto hearth somehow places the construction and ownership of a house outside the bounds of legality, and poses certain important questions regarding their impact on the environment and the original sense and experience of habitation. Far from being synonymous to one another, construction and habitation appear, in this case, as opposite and contradictory conditions, especially when construction goes beyond the concepts of human care.

dicterisch wohnet der Mencsh. (Hoelderlin) – (Martin Heidegger)